آلت جنسی زنانه که مهبل (Vagina) ناميده می‌شود، از منفذ مهبلی آغاز می‌شود، حدود سيزده سانتی‌متر به درون بدن ادامه می‌يابد و به دهانه رحم (Cervix) می‌رسد. مهبل از سه لايه بافتی درست شده است. لايه‌ی سطحی آن مخاط نام دارد. لايه ديگر از بافت ماهيچه‌ای درست شده است و بيشتر در يک سوم بيرونی مهبل منقبض می‌شود. لايه‌ی سوم از بافت پيوندی است و مهبل را به ساختارهای درونی بدن متصل می‌کند.

  مهبل در زمانی که فرد از لحاظ جنسی تحريک نشده است به لوله‌ی پهنی می‌ماند که ديواره‌های آن روی هم جمع شده است و برخلاف تصور اغلب مردان، پيوسته به صورت «سوراخ» باز نيست. در واقع، فضای بالقوه دارد. مهبل به خاطر بافت ماهيچه‌ای خود می‌تواند منبسط و منقبض شود و هنگام زايمان امکان خروج نوزاد را فراهم سازد يا با هر آلت مردانه‌ای سازش پيدا کند. ديواره درونی مهبل پايانه‌ی عصبی چندانی ندارد. نزديک 90 درصد پايانه‌های عصبی نزديک منفذ مهبل جمع شده‌اند. بنابراين، اين بخش مهبل از دو سوم پايانی آن حساس‌تر است.

    لغزنده کننده‌ی مهبل

  هنگام تهييج جنسی، ديواره‌ی مهبل با مايع مهبلی پوشيده می‌شود. ديواره‌ی مهبل غده‌ی ترشحی ندارد، اما رگ‌های خونی موجود در آن در نتيجه‌ی تحريک جنسی از خون پر می‌شوند و با فشاری که به بافت ديواره‌ی مهبل وارد می‌کنند، باعث خروج مايع ميان بافتی(مايعی که فضای بين سلول‌ها را پر کرد) به سطح ديواره‌ی مهبل می‌شوند. اين مايع باعث لغزنده شدن سطح مهبل و آسان‌تر شدن وارد شدن آلت مردانه در آن می‌شود. بدون اين لغزنده کننده‌ی طبيعی، عمل جنسی دردناک خواهد بود.

  گاهی به علت جسمی يا احساسی اين مايع به مقدار کافی آزاد نمی‌شود. کمبود هورمون يا عفونت مهبل می‌تواند به اين مشکل بينجامد. گاهی زنانی که از قرص‌های ضد بارداری استفاده می کنند، به اين مشکل دچار می‌شوند؛ اين قرص‌ها مقدار زيادی هورمون پروژسترون دارند. زن و مردی که رابطه‌ی احساسی خوبی با هم ندارند، ممکن است با اين مشکل رو به رو شوند. البته ميزان مايع مهبلی با افزايش سن کاهش می‌يابد و نبايد عوامل جسمی يا روحی را در آن موثر دانست.

  بدن پس از يائسگی به ميزان اندکی هورمون استروژن توليد می‌کند. اين امر باعث نازک شدن ديواره‌ی مهبل می‌شود. همچنين، مهبل کوچک‌تر و کم عمق‌تر می شود و زمان بيشتری طول می‌کشد تا مايع مهبلی به اندازه‌ی کافی توليد شود يا توليد آن کاهش می‌يابد. با مشورت با پزشک که ممکن است به تجويز هورمون بينجامد، می‌توان اين مشکلات را تا اندازه‌ای کاهش داد.

  ورزش‌های پس از زايمان

  گاهی مهبل پس از زايمان بخشی از قوام ماهيچه‌ای خود را از دست می‌دهد و احساس می‌شود که شل‌تر و بزرگتر شده است. اين وضعيت باعث می‌شود برخی زن‌ها هنگام عمل جنسی احساس لذت کم‌تری می‌کنند. مرد نيز ممکن است احساس کند ديوراه‌ی مهبل به خوبی آلت تناسلی‌اش را در بر نمی‌گيرد. با انجام ورزش‌های ويژه‌ای می‌توان ماهيچه‌های ديواره مهبل را تقويت کرد. زن بايد ماهيچه‌هايی را که برای توقف جريان ادرار به کار می‌روند، چند بار و برای 3 تا 5 ثانيه به حالت منقبض نگه دارد. اين ورزش بايد در طول روز چند بار انجام شود و می‌توان آن را هنگام عمل جنسی نيز انجام داد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: